7. Koğuştaki Mucize Filmi

Merhaba herkese

Bugün sizlerle bu hafta vizyona giren 7. Koğuştaki Mucize Filmi hakkındaki fikirlerimi paylaşacağım.

7. Koğuştaki Mucize Filmi Oyuncuları

Aras Bulut İynemli 
Deniz Baysal
Yurdaer Okur
Celile Toyon
İlker Aksum
Mesut Akusta
Sarp Akkaya
Yıldıray Şahinler
Nisa Safiya Aksongur (çocuk oyuncu)

Yönetmen
Mehmet Ada Öztekin

7. Koğuştaki Mucize

Öncelikle film kore yapımı bir filmin Türkiye'ye, dönem filmi tadında uyarlanmış hali. 7. Koğuştaki Mucize Filminin konusu kısaca şöyle; Mehmet bir Ege kasabasında babaannesi ve kızıyla yaşayan zekası 7 yaşında olan bir adamdır. Kendi hallerinde ufak şeylerle mutlu olmaya çalışan Ova (Mehmet'in kızı) ve Mehmet'in hayatı bir gün bir kız çocuğunun ölümü ile altüst olur. Çünkü bu ölümden herkes Mehmet'i sorumlu tutmaktadır. Ölen kız çocuğu Yarbay kızıdır ve Mehmet'de kendini ifade edemediği için Mehmet idama mahkum olur. Ancak Mehmet masumdur ve onun artık bir mucizeye ihtiyacı vardır. Daha fazla anlatıp filmin heyecanını kaçırmak istemiyorum.

7. Koğuştaki Mucize

Ben film hakkındaki görüşlerimden bahsedeyim. Öncelikle çocuk oyuncu hariç oyuncuların hepsi birbirinden muhteşem şekilde oynuyor. Çocuk oyuncu çok güzel çok tatlı ancak role bir türlü girememiş gibi görünüyor (babaannesi ağlama derken gözünde yaş bile yoktu) Bir çok yerde duyguyu seyirciye geçiremiyordu. Piyasada bu rolün hakkını verebilecek çok daha iyi çocuk oyuncular varken neden bu çocuğu tercih etmişler bilemedim. Çok güzel ve tatlı bir çocuk olduğu için belki de. Ama diğer oyunculara diyebileceğim hiç bir şey yok; hepsi muhteşemdi. Salonda ağlamayan kimse yoktu sanırım :)

Filmde biraz dönem havası vardı; askeri tutumlar, bürokrasinin kirli yüzünü ve çaresizlik duygusunu son raddeye kadar yaşatıyor. Ayrıca her kötünün içinde bir iyi taraf olduğunu da film ilerledikçe anlıyorsunuz. Filmin başında sinir olduğum insanlara filmin sonunda teşekkür eder hale geldim.

Bir de en çok dikkatimi çeken şeylerden biri çocukların büyüklerinin aynası olduğu; anne-baba ne kadar anlayışsız ve acımasız ise çocuklar da en az onlar kadar acımasız oluyor. Ya da tam tersi durumda anne-baba ne kadar sevgi doluysa ve masumsa çocuk da o kadar sevgi dolu ve masum oluyor. Filmde bunu çok açık görebiliyorsunuz.

Filmde bazı yerlerde kopukluklar vardı sanki bazı kısımlar izleyicinin hayal gücüne bırakılmış gibiydi yahut daha uzun çekilip kısaltılmak zorunda kalınmış da olabilir. Tabi sonra parçalar birleşiyordu izledikçe ama izler izlemez anlaşılmayan kısımlar da vardı. Detaylıca anlatmak isterdim ama henüz izlemeyenler var izleyince ne demek istediğimi anlayacaklardır.

Filmi izlerken keşke yarbaya da hak ettiği cezanın verildiğini görseydim içim soğusaydı dedim:) Gerçi evladı ölmüş daha kötü ne olabilir diye düşünmüş de olabilirler.

Film genel olarak çok sürükleyici, duygu yoğunlukları çok güzel anlatılmış, dayak ve işkence sahneleri çok gerçekçi çekilmiş, müzikleri ile gerçekten bir bütünlük sağlanmış bir şekilde izleyiciye sunulmuştu. Tekrar izlemek isteyebileceğim bir film ama sonunu bilince tabi ilki gibi heyecanı kalmıyor sadece o duyguları tekrar yaşamak için izleyebilirim.

Sizler izlediniz mi? Film hakkında fikirlerinizi benimle paylaşırsanız çok sevinirim